Als ik gelukkig ben schrijf ik niet
Als ik gelukkig ben schrijf ik niet over verdriet
En als ik ongelukkig ben pen ik zeker niet
Hoe wil ik dan dat men mij in de misserie ziet
Als ik mijn tranen droog die ik stiekem vergiet
Eenzaamheid is het lot ener artiestenbestaan
Maar ik sta hier niet alleen met mijn familienaam
De kinderen die groeien op en zijn heen gegaan
Wijl de kleinkinderen in de rij komen te aan
Verhalen worden niet meer geschreven doch verteld
Terwijl er gesproken word over zinloos geweld
Kijkend met de handjes tegen de oren gekneld
Naar het tv beeld die doorheen onze wereld snelt
Onze huiselijke sfeer is er al lang niet meer
Het heeft plaats gemaakt voor het snel openbaar verkeer
En in die chaos zie ik zelfs mijn vrienden niet weer
De toekomst die kijkt zo liefdeloos stil op mij neer
En als ik ongelukkig ben pen ik zeker niet
Hoe wil ik dan dat men mij in de misserie ziet
Als ik mijn tranen droog die ik stiekem vergiet
Eenzaamheid is het lot ener artiestenbestaan
Maar ik sta hier niet alleen met mijn familienaam
De kinderen die groeien op en zijn heen gegaan
Wijl de kleinkinderen in de rij komen te aan
Verhalen worden niet meer geschreven doch verteld
Terwijl er gesproken word over zinloos geweld
Kijkend met de handjes tegen de oren gekneld
Naar het tv beeld die doorheen onze wereld snelt
Onze huiselijke sfeer is er al lang niet meer
Het heeft plaats gemaakt voor het snel openbaar verkeer
En in die chaos zie ik zelfs mijn vrienden niet weer
De toekomst die kijkt zo liefdeloos stil op mij neer
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||