voel jij het ook
en als een eed
ontlok mij schuwe schroom
bevochtig mij
benoem het stillen nieuw
verdrijf het troebele
uit mijn droeve blik
en weiger mij
het gisteren, het terug
erbarm je nooit
mijn alsmaar klagen
het doodgewenste
d’ oude vragen
en zeg me,voel jij ook
in heel jouw zijn
’t verlangen naar
het vliegen.
sunset 03-08-2007
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Vrijdag, augustus 03, 2007 20:08 |
| yeah:) mooi, sunbird. |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 03, 2007 19:33 |
| wat pracht wat je hier neerzet | |
| Hilly N: | Vrijdag, augustus 03, 2007 19:32 |
| Even wegwieken als een vogel. Zo heerlijk vrij. lieve groet, Hilly |
|
| Tweety-ysje: | Vrijdag, augustus 03, 2007 14:07 |
| mooi liefs xxx | |
| rovago: | Vrijdag, augustus 03, 2007 13:53 |
| Delend mooi. greotjes. Roger |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Vrijdag, augustus 03, 2007 09:55 |
| ja hoor ik droom mezelf al steeds met vleugels aan :-) mooi mooi mooi liefs Ria |
|
| sensi: | Vrijdag, augustus 03, 2007 08:18 |
| Mm, dit zou een songtekst voor Neil Diamond kunnen zijn. Dromerig, verlangend .. Mooi! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||