Jij zo groot en ik zo klein
Jij zo groot en ik zo klein
Daarom rij jij als een zwijn
Die niet eens even vertraagt
Als men om zijn voorrang vraagt
Je gaat over de stop lijn
Het had mijn dood kunnen zijn
Want zoals jij zich gedraagt
Heb je zich te ver gewaagd
Doch tot wat dient mijn latijn
Jouw tonnenmaat geeft veel pijn
Maar geen mens die nadien klaagt
Eens zo de dood ingejaagd
Een graf als parkeerterrein
De pijp in als een konijn
Dat achtervolgd en belaagd
Nog niet eens aan jouw ziel knaagt
Daarom rij jij als een zwijn
Die niet eens even vertraagt
Als men om zijn voorrang vraagt
Je gaat over de stop lijn
Het had mijn dood kunnen zijn
Want zoals jij zich gedraagt
Heb je zich te ver gewaagd
Doch tot wat dient mijn latijn
Jouw tonnenmaat geeft veel pijn
Maar geen mens die nadien klaagt
Eens zo de dood ingejaagd
Een graf als parkeerterrein
De pijp in als een konijn
Dat achtervolgd en belaagd
Nog niet eens aan jouw ziel knaagt
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Zaterdag, augustus 04, 2007 09:46 |
| Hm .. Misbruik en mishandeling, ongewoon onder woorden gebracht. Vind het wel een goed schrijven! Lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||