Verlaten
Mijn bestaan
Beeld van wat nooit gezien werd
Woorden van wat nooit gedacht is
Dragen mij naar je toe
En als de boom zijn wortels verliest
Zal ik n ooit nog bladeren zien
Dan zal jouw beeld vervagen
Mijn denken zal in woorden staan
En jij zult mij verlaten
Ela
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, augustus 08, 2007 17:07 |
| stilmakend maar mooi gevoelsvol mooi geschreven liefs kerima ellouise |
|
| jouw-kleine-meis: | Woensdag, augustus 08, 2007 13:52 |
| Dapper geschreven! Sterkte maar! Liefs, xxx |
|
| red one: | Woensdag, augustus 08, 2007 10:50 |
| wow, heel gevoelsvol verwoord graag gelezen Ela liefs redje |
|
| Free@Bird: | Woensdag, augustus 08, 2007 09:49 |
| droef gedicht wel heel mooi verwoord! liefs, kerima |
|
| switi lobi: | Woensdag, augustus 08, 2007 00:56 |
| Emotioneel, de laatste strofe zegt heel veel... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||