Druipers
duistere nacht gevuld met wolken
veelvuldig
ook al zie ik ze niet
lege flessen wijn overal
met opgebrande kaarsen
druipers langs de halsen
breek ze er stuk voor stuk af
het kaarsje onder mijn stolp brand als laatst
kijk er naar en speel met de schaduwen op de muur
die eeuwenoude klok die hier staat slaat nu twaalf uur
brand mijn vingers aan mijn laatste sigaret
neem mijn laatste slok wijn
waggel als een oud treintje naar boven
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, augustus 09, 2007 14:41 |
| Dit is een ontroerend gedicht in liefde, liefs Ducky |
|
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 09, 2007 00:21 |
| toch zijn druipkaarsen altijd mooi, ze vertellen van mooie uren en mooie dromen Slaap lekker Cobie |
|
| lonely 1: | Donderdag, augustus 09, 2007 00:17 |
| je verdriet zo voelbaar, net als je eenzaamheid, ik wou dat ik je even kon troosten nu, liefs en knuffel, hilde xxx |
|
| ela: | Donderdag, augustus 09, 2007 00:13 |
| Vingers verbrand aan nachtelijk geluk. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||