Niet geheelde wonden
je was niet eerlijk tegen mij
ongezond hoe je deed
je brak mijn hart
en sneed mijn polsen door
hoor je nog telkens zwaar ademen
wanneer je eindelijk in ons bed lag
ging door de hel
de wonden waren te diep
voelde gewoon hoe blij jij was
wanneer ik eindelijk sliep
in de vroege morgen
hoorde ik je weer schreeuwen
mijn oren deden gewoon zeer
je had bloedsporen gevonden
alweer
lag te trillen in ons bed
maar gehoorzaamde toch jouw kwade stem
terwijl de wonden nog niet geheeld waren
dweilde ik met zoveel liefde de vloer
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, augustus 10, 2007 20:32 |
| oef wat een gedicht met een lafenis en diepte voor jou. sterkte ermee een dikke knuffel van mij, een goed weekend dreamlover in liefde, liefs Ducky |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, augustus 10, 2007 13:35 |
| klinkt niet alleen als diep gekwetst maar nog verder...als vernedering...en zoals Hilde zegt...je bent zoveel meer waard ! liefs kerima ellouise |
|
| lonely 1: | Vrijdag, augustus 10, 2007 00:10 |
| deze vind ik de meest rakende, dit voelt zo pijnlijk en diep gekwetst aan, jij bent zoveel meer waard dan dat, liefs en troostende knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||