Gebroken.
Als je me niet meer ziet staan
Waarom hou je mij dan nog tegen?
Je moet me laten gaan
Ik wil verder met mijn leven
Ik had nooit gedacht
Dat dit zo ten einde zou komen
Zoveel tranen had ik nooit verwacht
Ik ben gebroken in mijn dromen
Telkens weer een litteken erbij
Als je me compleet negeert
Telkens opnieuw een pijn diep in mij
Als je woede zich weer tot me keert
De drang om te gaan is sterk
Maar het afscheid zal toch pijnlijk zijn
Het zal even duren voor ik alles verwerk
Tot ik verlost ben van die nare pijn
Waarom hou je mij dan nog tegen?
Je moet me laten gaan
Ik wil verder met mijn leven
Ik had nooit gedacht
Dat dit zo ten einde zou komen
Zoveel tranen had ik nooit verwacht
Ik ben gebroken in mijn dromen
Telkens weer een litteken erbij
Als je me compleet negeert
Telkens opnieuw een pijn diep in mij
Als je woede zich weer tot me keert
De drang om te gaan is sterk
Maar het afscheid zal toch pijnlijk zijn
Het zal even duren voor ik alles verwerk
Tot ik verlost ben van die nare pijn
Reacties op dit gedicht
| no-more-less: | Maandag, augustus 20, 2007 20:41 |
| zorg dat je rugzakje niet te gevuld raakt, ander kan je niets anders dan het alleen maar afgooien greetz, no-more-less |
|
| Br0kEn: | Maandag, augustus 20, 2007 19:19 |
| he ni opgeven he!! op ieder potje past een dekseltje sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: × SARAH × | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||