Laat me winnen.
De beloften in mijn hart,
begint weer te klagen.
Hij wil breken, scheuren,
helemaal vervagen.
Mijn stem zegt streng nee,
gedachten helpen hem.
Weet dat ik niet mag,
maar ze zetten me zo klem.
Asjeblieft, asjeblieft,
smeek ik diep binnen in.
Laat het heel, laat me winnen,
geef me gewoon mijn zin.
Want ik wil geen schuld,
geen pijn die me zo raakt.
Weer opnieuw ermee beginnen,
en het me weer kapot maakt..
begint weer te klagen.
Hij wil breken, scheuren,
helemaal vervagen.
Mijn stem zegt streng nee,
gedachten helpen hem.
Weet dat ik niet mag,
maar ze zetten me zo klem.
Asjeblieft, asjeblieft,
smeek ik diep binnen in.
Laat het heel, laat me winnen,
geef me gewoon mijn zin.
Want ik wil geen schuld,
geen pijn die me zo raakt.
Weer opnieuw ermee beginnen,
en het me weer kapot maakt..
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Dinsdag, augustus 21, 2007 21:26 |
| Zo mooi in bewoordingen maar zo triest en je angst zo voelbaar. Toch moet je soms nieuwe mogelijkheden aanboren en dingen nog een kans geven. Liefs van Marousia XX | |
