ladelichter..
Het wordt tijd dat ik de lade licht
want dat ding kan bijna niet meer dicht.
Er liggen allerhande zaken
die ik beslist niet kwijt wil raken.
Het laatje zit dus vol met dingen
van knoopjes tot herinneringen.
Zodat ik altijd weet, waar ik mijn rommel laat
vandaar dat opruimen daarvan mij ook tegenstaat.
Ik denk dat ik hem ook deze keer, maar weer oversla
ik druk dan wel een beetje harder, tegen die volle la.
want dat ding kan bijna niet meer dicht.
Er liggen allerhande zaken
die ik beslist niet kwijt wil raken.
Het laatje zit dus vol met dingen
van knoopjes tot herinneringen.
Zodat ik altijd weet, waar ik mijn rommel laat
vandaar dat opruimen daarvan mij ook tegenstaat.
Ik denk dat ik hem ook deze keer, maar weer oversla
ik druk dan wel een beetje harder, tegen die volle la.
Reacties op dit gedicht
| 11je: | Vrijdag, februari 22, 2002 15:07 |
| ik heb dat probleem met een kast ;-) liefs 11je |
|
| Sheena: | Woensdag, februari 20, 2002 20:09 |
| Ik dacht eerst, ze kent geen rotturrdams, tmoet laaielichter zijn, grijnssss Nieuwsgierig begonnen met lezen ... en ja hoor, tis weer psies zoals zijn moet ! liefs, Sheena |
|
| Laurens Windig: | Woensdag, februari 20, 2002 14:45 |
| prachtig dit en leuk gevonden, | |
| Gonnij Wind: | Woensdag, februari 20, 2002 13:59 |
| Hartstikke mooi. Ik herken dit wel. |
|
| pramodah: | Woensdag, februari 20, 2002 12:13 |
| ik heb er al zo een zestal van die laden ....ik zal er ook eens moeten aan beginnen.... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||