Het was een regenachtige dag geweest
Verdriet omringde mijn gedachten
Drugs zou mij wel weer gelukkig maken
Maar mijn tranen bleven stromen
En de pijn vanbinnen werd steeds erger

Ik had de strijd verloren
Drugs had mij nu in zijn macht
Ik kon niet vluchten van de woorden
Die me dit verplichten
Ik zou doen wat hij van me wilde

Ik moest snijden zo hard ik kon
Want ik zou toch niets voelen
Ik mocht niet opgeven
Blijven toegeven aan de macht
Die hij over mij gekregen had

Maar ik bleef de pijn voelen
En al zag ik het bloed
Uit mijn polsen stromen
Ik kon nog steeds niet lachen
Ik had meer nodig

Ik nam meer en meer
Ik weet niet eens hoeveel
Na een tijdje begon het pas
Ik sloeg helemaal door
Ik bleef maar snijden

De wonde werd al diep
En ik moest er om lachen
De drugs had mij weer gelukkig gekregen
Het was zo leuk dat ik stond te dansen
Terwijl het bloed in het rond vloog

Nog steeds bleef ik snijden
Ik wou dat dit over was
Er moest eindelijk een einde aan komen
Want zo wou ik niet verder

Maar toen werd ik bang
Ze klopten op de deur
Roepten mijn naam
En ik bleef snijden
Ze mochten mij niet levend vinden

Maar het ging niet meer
Ik raakte in paniek
En kon moeilijk ademen
Tot ik een harde bonk hoorde
Ze stonden in mijn kamer

Ik wou dit niet
En roepte dat ze me moesten laten gaan
Maar ze wouden niet
Ik moest met ze mee

Ik was nog steeds in paniek
Normaal ademen lukte me niet mer
Ze kwamen me halen
En bonden me vast
Ik wilde nog weglopen
Maar het was te laat