Laat me gaan...
Mijn gevoel en liefde rotten weg
Dit waren mijn laatste emoties
Op mijn knieën strompel ik over de weg
Terwijl ik alweer het verkeerde pad kies
Iedereen kijkt toe hoe het fout gaat
Niemand die mij helpt weer op te staan
Ik dwaal in een doolhof van verdriet
Terwijl jullie weglopen van mijn bestaan
Reacties op dit gedicht
| A Dream*: | Zondag, augustus 26, 2007 18:22 |
| Help jezelf meisj, probeer sterk te worden. Als je het niet kunt, je mag altijd in mijn armen kruipen. Liefs, Tessa |
|
| Mysticelfje: | Zondag, augustus 26, 2007 18:22 |
| Niet altijd werkt het zo..reken niet op anderen, sta zelf op..soms zijn de hardste lessen, ook de meest waardevolle.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Br__ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||