Kerkmaatjes
Kerkmaatjes
Johanne en ik, eerst waren we alleen
klokgelui riep ons er heen
gedeeld geloof, gedeelde pracht
in onze Heer vinden wij saampjes kracht
twee gekke meiden
vogelvrij
roerige tijden
voor altijd voorbij
in rust en vrede, wij alle twee
zingen we alle liederen mee
beiden vol respect naar zijn aangezicht
twee stralende vrouwen, een goddelijk mooi zonlicht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, september 02, 2007 22:24 |
| zing uit volle borst en breng god in het geding aan het blozen, dan wou hij vast dat hij op aarde was. groetje, hans |
|
| no-more-less: | Zondag, september 02, 2007 20:44 |
| fijn dat je elkaar ook hier kunt vinden, geeft je vriendscahp een extra dementie sweets, no-more-less |
|
| Klaes: | Zondag, september 02, 2007 20:39 |
| en jullie zongen psalm 119 alle 67 verzen? leafs/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Summerfee | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||