Je liefde is waar ik om vrees.
Je liefde is waar ik om vrees.
Jij probeert te geven, de liefde om te leven.
Ik probeer te nemen, wat je vroeger had plat geknepen.
De liefde waar ik naar graaf, heb ik nooit bij jou gevonden.
Het gevoel dat je geeft als liefdesslaaf, creëren diepere wonden.
Jou hart amper gezond, maar mijn ziel kon er toch op rusten.
De lippen die ik vond, zijn lippen waar anderen al op kusten.
Hoe hard ik je ook mis, hoe hard ik wil dat je gaat blijven.
Ooit vind ik een vis, die me mee laat drijven.
Jij probeert te geven, de liefde om te leven.
Ik probeer te nemen, wat je vroeger had plat geknepen.
De liefde waar ik naar graaf, heb ik nooit bij jou gevonden.
Het gevoel dat je geeft als liefdesslaaf, creëren diepere wonden.
Jou hart amper gezond, maar mijn ziel kon er toch op rusten.
De lippen die ik vond, zijn lippen waar anderen al op kusten.
Hoe hard ik je ook mis, hoe hard ik wil dat je gaat blijven.
Ooit vind ik een vis, die me mee laat drijven.
Reacties op dit gedicht
| J.H. Vergne: | Maandag, september 03, 2007 18:58 |
| hartzeer valt niet mee, dat doet echt zeer, veel liefs en sterkte | |
| Dirk Hermans: | Maandag, september 03, 2007 17:37 |
| soms is het niet gemakkelijk goed neergezet |
|
| leilei: | Maandag, september 03, 2007 15:09 |
| weer zo veel zegend lieve joeke xxx |
|
| Windwhisper: | Maandag, september 03, 2007 14:52 |
| moeilijk hoor, iemand te laten gaan Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2007 | ||
| Thema's: | ||