Hectiek
Hectiek
Ik laat mij linker oog rusten,
om niet meer te denken
Kijk met m'n rechter om me heen.
en voel de kleuren.
de vormen, de glans en dofheid,
van de dingen
Van de mensen.
voel ik hun verdriet
en wensen, die
ze voorbijlopen.
Bang om stil te staan.
Het bombardement van indrukken
noodgedwongen ontlopend.
om niet meer te denken
Kijk met m'n rechter om me heen.
en voel de kleuren.
de vormen, de glans en dofheid,
van de dingen
Van de mensen.
voel ik hun verdriet
en wensen, die
ze voorbijlopen.
Bang om stil te staan.
Het bombardement van indrukken
noodgedwongen ontlopend.
Het te veel en te vaak,
waar we aan
worden blootgesteld.
Licht, lucht, lawaai,
afbeelding, kleur,
merken, reclame en
luchtvervuiling.
Mobile gesprekken
en onzichtbare stralingen.
Toevoegingen en wetbepalingen.
Het heen en weer verkeer.
Ik kijk naar de lucht
haar ontelbare schakering.
waar we aan
worden blootgesteld.
Licht, lucht, lawaai,
afbeelding, kleur,
merken, reclame en
luchtvervuiling.
Mobile gesprekken
en onzichtbare stralingen.
Toevoegingen en wetbepalingen.
Het heen en weer verkeer.
Ik kijk naar de lucht
haar ontelbare schakering.
Alsof ook de wolken
sneller gaan,
In onregelmatig tempo,
omdat er vele lagen zijn.
En kriskras door
de vogelvluchten,
gaan witte strepen
van de talloze reizen,
die de mensen maken,
om overal te kunnen zijn,
waar men maar wil.
En straks is het nergens
bijna nergens meer stil.
sneller gaan,
In onregelmatig tempo,
omdat er vele lagen zijn.
En kriskras door
de vogelvluchten,
gaan witte strepen
van de talloze reizen,
die de mensen maken,
om overal te kunnen zijn,
waar men maar wil.
En straks is het nergens
bijna nergens meer stil.
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Woensdag, september 05, 2007 18:43 |
| Mooi gedicht Rebelle, ja de menselijke wezen zorgt voor veel hectiek.Knap en graag gelezen! liefs, kerima |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, september 05, 2007 18:40 |
| een vlucht naar stilte...witte strepen achterlatend in ontelbare gedachten... knap schrijven Rebelle! liefs kerima ellouise |
|
| conan: | Woensdag, september 05, 2007 17:41 |
| sommige vinden in de woestijn geen stilte , anderen geen drukte in de file....maar ja die strepen , die vlucht- sporen ... het geeft te denken , knap :) liefs conan*** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||