Jullie zien me als vijand,
Alles wat ik zeg word verkeerd begrepen.
Alles wat ik doe word schiet in het verkeerde keelgat.

Waarom mag ik jullie het niet uitleggen?


Ik wilde goede vrienden met jullie worden,
Maar jullie vechten een stille oorlog tegen me.
Maar jullie vechten en maken me stil.

waarom heb ik alles al verpest als ik niet wist wat ik fout had gedaan in jullie ogen?


Jullie maken me kapot,
Ik weet dat ik jullie moet loslaten.
Ik weet dat ik er niets meer er tegen in kan brengen.

Waarom willen jullie me niet geloven dat dit alles nieuw is voor me?


Ik heb ruzie met de verkeerde personen,
Ik kan niet meer uitgaan met de angst jullie te zien.
Ik kan niet meer wakker worden zonder de gedachte dat het allemaal mijn schuld is.

Ik wil gaan schelden, maar er komt geen geluid uit mijn mond.
Ik wil gaan slaan, maar er komt geen kracht in mijn armen.
Ik wil gaan huilen, maar er komen maar geen tranen.

Misschien is het omdat ik bang ben,
Misschien is het omdat geen pijn me meer verdrietig maakt,
Misschien is het omdat ik gewoon voor mijn neus word genaaid met halve besef.