Verloren herinnering
Verloren herinnering
Jongvolwassen vogels reeds uitgevlogen
Lege kamers vol herinneringen zijn gebleven
Nu zou ik nog voor eenmaal met hun kind willen zijn
Voor heel even, een herinnering uit het verleden
Van de muren weergalmt nu alleen nog stilte
En de leegheid van het huis slokt me op
Waar eens vier keer gelach weerklonk
Daar hangt nu alleen nog mijn adem, het jongste kind
-----
Liefde voor mijn drie oudere zussen die reeds het huis uit zijn
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zondag, september 16, 2007 21:11 |
| Prachtige liefde beschreven. Zo vol van verlangen naar dat ene moment. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nyuka | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2007 | ||
| Thema's: | ||