en vogels vliegen uit

Maar vogels vliegen uit

er bestaat geen school waar je opvoeden leert

je vraagt soms achteraf, wat ging er allemaal verkeerd

maar ik zeg je nu: "het ging wel goed"

'k voel dat ik dat zeggen moet

de tijd schreed voort, je bent nu oud en grijs

haast nadert het eind van een lange reis

een tijd die je niet over doet

'k weet niet wat ik zeggen moet

maar vogels vliegen uit in vrije vlucht

hopend op een altijd blauwe lucht

in 't oude nest waar 't al begon

deelde je lief en leed, wanneer je maar kon

hoe kan ik woorden vinden; ze komen niet

wat ik net wou zeggen, zonk weg in het vergiet

de tijd strijkt alles vlak, het goede overwint

het blijft iets ontastbaars, dat wat ons samenbindt

Geschreven door

henk jans

Reacties op dit gedicht

henk jans vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

no-more-less:	Dinsdag, september 11, 2007 01:15
owww wat herkenbaar deze gevoelens, maar het mnest blijft bestaan sweets, no-more-less

Windwhisper:	Dinsdag, september 11, 2007 01:13
Een mooi pracht...de vogels vliegen uit...de band blijft bestaan we worden ouder allemaal liefs Cobie slaap lekker mooie dromen

Over dit gedicht

Auteur: henk jans
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 11 september 2007
Thema's: [Familie] [Kinderen] [Ouders]