verandering

verandering

Zwak is de lucht om je heen,

verlangend naar oneindigheid

verloren en verbrand,

de hekserij van het niet bestaan,

verbonden door iemand

die geen E.H.B.O. heeft gehad,

geen verbloemingen,

maar open stellen voor de waarheid.

Ik mis je tranen,

weet niet hoe met je om te gaan

nu je niet meer getroost hoeft te worden.

Mijn lieve liefste,

de tijden zijn voorbij gevlogen,

alles is dan nu begraven,

vergeten door de aarde,

geen bloem leeft voor eeuwig.

Kom terug in mijn armen,

laat me je tranen drogen,

ik kan geen kracht uitstralen

als jij jezelf omhoog houd.

Waarom is alles zo verandert?

Geschreven door

Nemesis

0

Reacties op dit gedicht

Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Veerle_L:	Woensdag, september 12, 2007 18:16
Prachtig geschreven Een droevige toon.. precies het gedicht dat mijn leven schetst; een verloren vriendin (nog levend, dat wel..) Liefs&Sterkte,

Over dit gedicht

Auteur: Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 11 september 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Wij] [Verwarring]