het voelde als
een wind dat over haar
heen raasde
waar ze voor wegrende
maar dat hij haar inhaalde
het leek op een weg
dat eindigde na haar beslissing
leek of alles stil stond
het leek op
een stem diep vanbinnen
hoe luid die ook riep
ze wou niet luisteren
totdat hij schreeuwde
laat mij eruit
aub laat mij eruit
het voelde als
een vogeltje opgesloten in een kooi
dat alleen maar kon hopen
op vrijlating
het leek er steeds meer op
dat ze werd ingehaald
toen ze wegliep
totdat
ze besluit
om op te geven
de wind over zich heel laten razen
haar weg uit te diepen
de stem toe te laten
het kleine tere vogeltje te laten vliegen
ingehaald te worden
en gelukkig te zijn