Sterrenkind
Secondes... een lichtjaar
het zijn maar getallen
een kind met rood haar
uit de hemel gevallen
kometen... planeten
ze zagen haar vliegen
en spanden de nevels
om haar in te wiegen
een hemelse... zegen
op aarde gevangen
naar windvlaag en regen
bleek zij te verlangen
de winden... de stormen...
vervlochten haar haar
verstikkende normen
vermorzelden haar
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zaterdag, oktober 06, 2007 16:28 |
| o ja prachtig....van een hemels gevallen kind, naar normen waaraan niet kan worden voldaan...ja, graag gelezen liefs willem |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 21, 2007 21:49 |
| vol van genade vol vertrouwen en klamte wondermooi neergezet | |
| honingbijtje: | Zondag, september 16, 2007 22:58 |
| prachtige beschrijving van onbevangen leven dat in het keurslijf moet. liefs honingbijtje |
|
| kerima ellouise: | Zondag, september 16, 2007 13:37 |
| mooi geschreven met een stilmakend einde... liefs kerima ellouise |
|
| Hilly N: | Zondag, september 16, 2007 09:20 |
| Mooi geschreven Corry. Lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Zondag, september 16, 2007 07:40 |
| Ik lees en lees en voel van alles, wat schrijf je prachtig Corry .....er zit een brok in mijn keel liefs Cobie Kuzzz Goede morgen meisje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Corry van Emmerik-Koenekoop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2007 | ||
| Thema's: | ||