Hij noemde me mooi
Hij noemde me mooi
En brak al mijn woorden
Ik dacht dat hij dat niet menen kon;
Ik, die zichzelf nog wilde vermoorden
Hij noemde me mooi
En daarna nog een keer
Nu geeft het me een lief gevoel
Maar toen deed het me gewoonweg zeer
Met zijn handen op mijn buikje;
Een al zo beschaamde plek
Sprak hij opnieuw zijn lieve woorden
Mijn handen lagen in zijn nek
Nog steeds kan ik niet begrijpen
Dat ik dat bedoelde meisje ben
Het doet me zelfs zo veel
Dat ik daarna geen woord meer ken
Hij noemde me mooi
Reacties op dit gedicht
| **Kleintje: | Zondag, juni 08, 2008 18:09 |
| En gelijk heeft hij zeker! xx |
|
| kuifje: | Zaterdag, oktober 06, 2007 14:09 |
| mega mooi ! egt waar , kwou dat iemand dat tege mij zei ! alice je schrijft mooi ,egt waar !!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2007 | ||
| Thema's: | ||