14 Ontploft in duizend stukjes
Lucifer wou de zon, zijn broer, overstijgen, want die was het middelpunt dat hij wou zijn. Hij dreef zijn licht op en hij ontplofte (asteroïden)!
Uit ‘Hier ben ik’
De mens, het arme schepsel belogen
door een jaloerzigaard. Uit God
ontsproten, het kan niet anders, maar
verworden tot een nijdigaard. Evenveel
als zijn broer, hun licht scheen alletwee
samen met alle andere.
Er was enkel licht in het duister. zijn
nijd, zijn naijver, de grootste te zijn om
de Vader welgevallig te zijn, deed hem
groeien voorbij zijn limiet en hij ontplofte
in duizend stukjes!
Alles werd koud, want zijn nodig licht was
niet meer. De anderen zouden uit gaan
doven. Hij was nodig daar, tussen de
anderen op die plaats, Met die grootte. Er
was enkel licht. Zij verwarmden elkander.
Tot die moment!
Vanwaar komt de nijd, vanwaar de
jaloersheid? Vanwaar de hoogmoed, van-
waar de hovaardigheid? De harmonie is
het bijzondere. Zo is het geschapen, zo
moet het zijn! Het geplaatste denkt: ik wil
dàt tandwieltje zijn!
Het spat uitéén, het kan niet. Zijn licht in
duizend duistere stukjes uitééngespat rond
het midden dat hij wou zijn. De spijt deed
zijn nijd ontstaan, dàt licht moet ik eigenlijk
zijn! Maar, hij gaf zich niet gewonnen, want
door hem was er dag en nacht.
Afgekoeld waren alle bronnen van licht,
behalve die éne die hij wou zijn. Die éne
bescheen al de overgebleven stukjes. Jaloers
zou hij zijn licht willen brengen dat hij
verloren had. Wie kan geven wat hij niet
(meer) heeft!
Als je niet hebt en je wil geven, moet je het
ergens anders gaan zoeken! Niets bestaat
zonder licht. Elke warmte is een licht dat
straalt. Licht, een zuiger van licht is hij
geworden. Een vampier die ons licht wegzuigt,
zodat het lijkt dat hij licht bezit.
Zijn licht bestaat niet meer, maar hij heeft er
nog herinnering aan. Wat eens bewust is
geworden gaat niet meer weg, het blijft
geëtst in het weten. Het is verworven
Hij wil zijn plaats terug!
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, september 23, 2007 00:47 |
| Blij dat je van deze schrijftrant houdt, Maya! Hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, september 23, 2007 00:45 |
| Dankjewel, sunset! Hartelijke groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, september 23, 2007 00:43 |
| Bijzonder gelukkig met deze reactie, lexx! hartelijk, Jacky |
|
| sunset: | Zaterdag, september 22, 2007 16:23 |
| Zolas steeds, bijzonder. En meer dan tonend (voor wie werkelijk wil lezen). Groetje, sunset |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 22, 2007 09:40 |
| :) ik hou van deze schrijftrant.. er zijn een hoop ''zuigers'' ja.. overduidelijk! fijn weekend, kus. | |
| lexx: | Zaterdag, september 22, 2007 09:21 |
| "en Venus gilt om een spons" Mooi weer, bovenaards en ondermaans. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2007 | ||
| Thema's: | ||