Naderende winter
Naderende winter
Ik leef in mijn gedichten
zoals ik altijd heb gewenst
ontdaan van
het politiek gezwets
de geroofde topinkomens
en nog vele andere leugens.
Hier in 't kleine huis omringd
door bossen en stille vennen
zie ik 's winters de laatste vogels
naar het zuiden gaan.
Op weg naar warmer oorden
weg van alle gelogen woorden.
'K voel mij dan weer dat kind, dat
eens lang geleden
omringd door kleine vrienden
luisterde, hoe bij het naderen
van die langverwachte winterbui,
even de tijd bevroor...
en ik nog steeds, die vreemde stilte hoor.
© sjoerd44
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, september 22, 2007 16:11 |
| Ik vind de verwijzing naar de - inderdaad - politieke leugens een beetje warrig. Al maakt de laatste strofe dan weer alles goed. Ik las het (ondanks het warrige) toch graag. Groetjes, sunset |
|
| sensi: | Zaterdag, september 22, 2007 14:22 |
| "Ik leef in mijn gedichten zoals ik altijd heb gewenst" Mm, jij niet alleen .. Erg goed geschreven! Liefs |
|
| lexx: | Zaterdag, september 22, 2007 09:08 |
| Fijn werkje! :) | |
| Windwhisper: | Zaterdag, september 22, 2007 07:29 |
| Het lijkt me dat je heerlijk leeft, ik heb je gedicht genietend gelezen. Liefs Cobie Kuzzz Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2007 | ||
| Thema's: | ||