Er was een tijd dat ik zo goed vertellen kon
Toen nog jong sterk gebouwd en vol enthousiasme
Het was alsof ik met elk verhaal een prijs won
Want ik zag het weerlicht van het chiliasme

Ouder geworden schrijf ik ze nu allen neer
Maar er is geen enkel verhaal dat juist eindigt
Net zoals ik het wist te vertellen welleer
Ze lijken allemaal opeens verontreinigt

Doorheen de wolken zie je ook geen avondzon
Het is alsof ik nu schrijf in het chiasme
De stijl met woordparen tot ener feuilleton
Vol tegenstellingen van bindend sarcasme

Dit is wat ik nu weet en het doet mij zo zeer
Thans eenmaal oud van mijn jeugddromen gereinigd
Maar al zeg ik nu zo weinig schrijf ik veel meer
Alhoewel niet bekend wordt ook niet geheiligd