Veredelde liefde
Veredelde liefde
Nimmer
was de leegte
zo leeg
omdat ze volheid was
ik aanvaard ze
met lede ogen
en gevoel van berusting
eens zullen
de gezaaide bloemen
als een wingerd
van veredelde liefde
die leegheid overgroeien
en geuren
als een schat
van herinnering
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Maandag, september 24, 2007 20:45 |
| Prachtig en tegelijk ook ontroerend...... Liefs, Will |
|
| honingbijtje: | Maandag, september 24, 2007 17:34 |
| Dit is zo prachtig, om in te lijsten. liefs honingbijtje |
|
| switi lobi: | Maandag, september 24, 2007 15:20 |
| Beeldschone herinnering...vol verdriet. Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
| Quicksilver: | Maandag, september 24, 2007 14:44 |
| Droevig in ontroering gelezen. Lieve sterkte mijn liefs,Ducky |
|
| appelboom: | Maandag, september 24, 2007 14:09 |
| Stilmakend droef... hoe de leegte huilt... warme knuffel Anneke... Met mijn liefs, Vicky |
|
| Innerchild: | Maandag, september 24, 2007 08:18 |
| Mooi dit ! Héél mooi ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||