gevangen
kloppen op hun deuren
"laat me er nu uit"
ze voelen zich opgesloten
die in haar
ze willen vluchten
maar zij houdt hun vast
verdriet
is wat ze voelen
wie liefst er nu graag in iemand?
beuken
doen ze om van haar weg te geraken
roepen
doen ze
om te laten weten dat ze er zijn
ze wil ze er zo graag uit
met man en macht
en hopelijk later met al haar kracht
verdriet doet het
ze weet niet waar te kruipen
waar te huilen
of te schuilen
ze wil gewoon weg
van haarzelf en dit rotgevoel
*geschreven hoe ik me nu voel,proberen in woorden te gieten,idd proberen*