Mijn kind
Een kind zo klein en lief
ja, ze zijn mijn hartendief.
Ze brengen je aan het lachen
en dan weer zijn ze om tegen de muren te plakken.
Men kan ook heel veel van ze leren
zodat wij ze op onze beurt wel wat kunnen geven.
Wat zijn het toch voor schatjes
maar soms ook van die echte watjes.
Hebben ze ergens pijn
dan zijn ze weer heel even klein.
Dan ben ik er om voor ze te zorgen
en ze weer moed te geven voor morgen.
Een kind is het mooiste geschenk
tussen een man en een vrouw.
Geloof me, ik kan het weten
want ik heb er twee die ik nooit meer zal vergeten.
Veerle
ja, ze zijn mijn hartendief.
Ze brengen je aan het lachen
en dan weer zijn ze om tegen de muren te plakken.
Men kan ook heel veel van ze leren
zodat wij ze op onze beurt wel wat kunnen geven.
Wat zijn het toch voor schatjes
maar soms ook van die echte watjes.
Hebben ze ergens pijn
dan zijn ze weer heel even klein.
Dan ben ik er om voor ze te zorgen
en ze weer moed te geven voor morgen.
Een kind is het mooiste geschenk
tussen een man en een vrouw.
Geloof me, ik kan het weten
want ik heb er twee die ik nooit meer zal vergeten.
Veerle
Reacties op dit gedicht
| simone: | Donderdag, februari 28, 2002 09:54 |
| ik weet precies wat je bedoelt het is een gods geschenk een kind, het mooiste wat je kan overkomen. ben het hellemaal met je eens. ik heb het gevoel zelf ook met mijn dochter. heel mooi geschreven. groetjes van simone |
|
| Josie: | Zondag, februari 24, 2002 00:13 |
| heel herkenbaar Veerle, mooi beschreven groetjes, Josie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Veerleken | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||