No hope
Brown red leaves lying on the ground,
dark cold sound,
wet eyes and never-ending rain,
slowly I get insane.
She let me down,
in my tears I drown,
gave up hope, gave up to fight,
no-one around to hold me tight.
In this empty house the walls are closing in on me,
there’s no way out of this cruelty,
this rope is laughing at me,
a call to eternity.
I don’t care about the people I’ll leave behind,
this dreadful life has been too unkind,
dark cold sound,
when I’m dead no-one will be around.
dark cold sound,
wet eyes and never-ending rain,
slowly I get insane.
She let me down,
in my tears I drown,
gave up hope, gave up to fight,
no-one around to hold me tight.
In this empty house the walls are closing in on me,
there’s no way out of this cruelty,
this rope is laughing at me,
a call to eternity.
I don’t care about the people I’ll leave behind,
this dreadful life has been too unkind,
dark cold sound,
when I’m dead no-one will be around.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Zondag, september 30, 2007 20:14 |
| herkenbaar gevoel, behamve dat ik niet naar een touw zou grijpen (of iets anders); ondanks alles vind ik dat er nog altijd heel veel moois te zien en te voelen is, mooi verwoord , liefs, lonely 1 (ik hoop echt dat dit fictie is) |
|
| yellow: | Zaterdag, september 29, 2007 17:03 |
| Een fles whisky, neen hoor onze dikke vriend MGpoetry heeft dat nog nooit in zijn hele leven gedronken. No-one will be around? sorry jong, ik vind het een beetje de weg die we kennen. Misschien zit het dan toch of neen, laat maar. Yellow |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 29, 2007 14:46 |
| bij voorkeur wèl bij mensen die dat kunnen hanteren natuurlijk :) anders is er weinig aan.. | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 29, 2007 14:45 |
| denk dat het menselijk is om daar af en toe naar te verlangen.. zet een kopje thee (klap er een fles whisky in) en schrijf het van je af inderdaad.. (of ga iemand lastig vallen haha.. dat wil mij nogal eens opfleuren.. irritatie bij anderen opwekken) kus! | |
| Windwhisper: | Zaterdag, september 29, 2007 14:37 |
| sorry, tragisch hoor, ik heb je gelezen, vind het heel erg, maar akn er niet mee omgaan. Omdat ik vind dat niemand het waard is om zelfmoord voor te plegen. je leven is te kostbaar Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MG Poetry | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2007 | ||
| Thema's: | ||