naderbij
het blad krult om in droging
ontdaan van groen naar rood
blozend tot het droge roest
in berust van vergaan tot stof
hult het een wijl als mantel
wachtend tot ooit weerzien
van iets dat troebel lijkt
stromend in gestage trek
voelbaar met een naderbij
vleugellam geborgen
edoch met weten in zijn
door overgave tot de tijd
honingbijtje: | Maandag, oktober 01, 2007 09:47 |
Een taak volbracht en stervend beschutting bieden aan nieuw leven. Heel mooi. liefs honingbijtje |
|
H.J.: | Maandag, oktober 01, 2007 05:55 |
mooi weer Maria heel graag gelezen. kusszz H.J. |
|
Windwhisper: | Maandag, oktober 01, 2007 00:52 |
Als altijd een ware pracht liefs Cobie slaap lekker |
|
*pathos*: | Maandag, oktober 01, 2007 00:14 |
Heel erg mooi geschreven | |
Paul de Bruyn: | Maandag, oktober 01, 2007 00:14 |
Ik leer iedere dag bij... Dankbaar ben ik daarvoor, en ook al vergaan wij allen tot stof, komen wij vleugellam ter wereld.. Het leven daartussen, dat maakt je mens - voor even. Met liefs, |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2007 | ||
Thema's: |