Overeind
je gaf mij angst
verdriet en pijn
vaak was ik het bangst
wanneer je mij vertelde
dat je niet meer samen wou zijn
toch gingen we door
bleven overeind
terwijl jij allang niet meer zweefde
bleef ik geloven
ook al huilde ik vaak
kan jou niet de schuld geven
maar toch doe ik het wel
met mij viel niet te leven
maar stel jezelf deze vraag
met jou wel?
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 02, 2007 14:56 |
| hoe droef dit schrijven ook is...toch ergens ook sterker wordend...omdat je niet meer alles op jezelf schuift...wentel verdriet om in boosheid en zo naar sterker wordende verwerking ! liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 02, 2007 10:39 |
| Droef pijnvol rakend overgebracht. Groetjes en warme knuf, sunset |
|
| Mamsiemomo: | Dinsdag, oktober 02, 2007 10:23 |
| Sterk geschreven! Liefs, Mo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||