Toen ik 10 jaar was
Dromerige ogen
en het raam van ons klaslokaal
De pestende jongens die ik nooit heb gemogen
negerend met hun ijskoude woorden van staal
Een stralende glimlach
als ik thuis speelde met de kinderen uit de buurt
Die ik, ookal waren zij veel jonger, als goede vrienden zag
terwijl het einde van een lange vrienschap in de struiken luurt
Een stil kind
die tijdens de lessen vaak als enige luisterde
Die deed alsof zij het niet erg vond van wat de ander vind
maar die toch steeds kleiner werd als ze over haar fluisterde
Mooie gedachten
over fantasie, dromen en later
Over een toekomst als leerkracht met kinderen die lachten
zonder pesterijen, stalen woorden of ander geflater
Cindy
en het raam van ons klaslokaal
De pestende jongens die ik nooit heb gemogen
negerend met hun ijskoude woorden van staal
Een stralende glimlach
als ik thuis speelde met de kinderen uit de buurt
Die ik, ookal waren zij veel jonger, als goede vrienden zag
terwijl het einde van een lange vrienschap in de struiken luurt
Een stil kind
die tijdens de lessen vaak als enige luisterde
Die deed alsof zij het niet erg vond van wat de ander vind
maar die toch steeds kleiner werd als ze over haar fluisterde
Mooie gedachten
over fantasie, dromen en later
Over een toekomst als leerkracht met kinderen die lachten
zonder pesterijen, stalen woorden of ander geflater
Cindy
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Woensdag, oktober 03, 2007 18:58 |
| Mooi hoor! Het roept memoires op; Hoe ik steevast door meisjes in de maag werd gestompt. Dáár werd ik dan vervolgens smoor op ..Om opgesloten in de ondergrondse bergplaats over ze te mijmeren. Ja, those were the days! :) Welgeschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: CindyK | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||