vangnet
Zo vast in mijn kwaadheid speel ik het circus mee.
Hoog van de trapeze uit balans gehaald door het applaus.
Stort ik neer in de leegte, vastgrijpend in de lucht.
Met 1 verkeerde stap mijn fout begaan , maar vergeven met een zucht.
Op de bodem hangt mijn vertrouwen, door levens lijnen in strakke spanning gezet.
Sta je daar met open armen….mijn vangnet
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, oktober 04, 2007 16:40 |
| een vangnet zou geweldig zijn...prachtig verwoord... bedankt voor je reactie... mijn liefs,dicky |
|
| MayadeBij*: | Donderdag, oktober 04, 2007 01:57 |
| sputt :) (en plat was de ander) ik weet niet wat mijn rol in het circus zou zijn (ben er eenmaal geweest en was vervolgens drie dagen overstuur) doe mij de heidevelden maar! | |
| ela: | Donderdag, oktober 04, 2007 01:02 |
| Ieder kan wel een vangnet gebruiken. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: the sous |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||