herfst en ik,
Herfst en ik,
Ik vang ,
een
roodbruin
blaadje
dwarrelend
uit de lucht.
Ik bespeur
een heel klein
gaatje..
en zucht.
In mijn leven
zijn er ook
wel gaatjes
ze doen pijn.
Zo graag wil ik
dat ze
mooie
gave blaadjes
zijn.
Ze zijn..
rood ,bruin,
en soms
oranje.
Ik zie er ook..
met
prachtige franje!!
Het leven
heeft ook
een mooi randje
en met enige
orange..franje!!!
Ik vang ze op,
en koester
de kleuren.
Met zo een
prachtige natuur..
mag je toch,
niet treuren?
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 04, 2007 20:58 |
| als een herfstpracht geschreven Liefs Cobie Kuzzz |
|
| Stralend meisje. 3: | Donderdag, oktober 04, 2007 20:52 |
| Heel mooi bij nagedacht En het klopt helemaal:) Liefs.. |
|
| ninodepino: | Donderdag, oktober 04, 2007 20:49 |
| sterfelijke woordjes zijn ook geen reden voor treurnis, alles wordt recycled...en mei komt langzaam eraan:), ik geeft geen kick. liefs, nino. |
|
| mobar: | Donderdag, oktober 04, 2007 20:39 |
| Heel lief en mooi geschreven, graag gelezen, groetjes Mobar :D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||