de fonkel

de fonkel in je ogen,
heeft nog nooit gelogen.
die fonkel die ik nu mis,
verteld mij dat er iets mis is .
het doet me zeer je zo te zien,
te zien rommelen met je leven,
dat je zo laat rommelen met je hart,
omdat je hoofd is verward

net iets teveel meegemaakt,
wat jou in mijn ogen,
langzaam kapot maakt.

ik kan er niet meer altijd voor je zijn,
want je doet me pijn,
pijn met de dingen die je tegen mij zegt..
het word me zo in mijn schoot gelegd..

je weet best dat ik altijd eerlijk tegen je ben..
maar na deze dagen,
blijkt wel dat ik je echt niet ken..
of je bent jezelf niet meer,
en besef je het op een dag wel weer,

maar zo met elkaar omgaan kan echt niet meer


buusje