traan
Zilte vocht
beroert de wangen
vervormt zich
tot een traan
glijdt naar benee
in tederheid
beroert
heel zacht de
mond
de zilte smaak
word langzaam zoet
spontaan is er
een lach
die lach breekt door
tot aan de plek
waar zij ooit
haar oorsprong vond
Reacties op dit gedicht
| AngelOfWonder: | Woensdag, oktober 10, 2007 17:59 |
| prachtig mooi geschreven | |
| switi lobi: | Woensdag, oktober 10, 2007 16:05 |
| Ahhh.... dit is erg mooi! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Aliesje: | Woensdag, oktober 10, 2007 15:58 |
| Mooi .. | |
| dichterbij: | Woensdag, oktober 10, 2007 15:56 |
| hoe een lach en een traan samen kunnen gaan. mooi lieve groet |
|
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 10, 2007 15:52 |
| de lach en de traan als emotie aan elkaar verweven. Liefs Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||