Verhuizen, ik weet hoe het voelt
echt heel erg shit
al je vrienden verlaten,
een gevoel waar je heel erg mee zit
Je mist je vrienden heel erg
en wilt graag weer terug
maar nee, dat kan niet
want je staat voor een dichte brug
nooit meer zal je daar wonen
die dichte brug gaat niet meer open
je ziet je vrienden nog maar heel weinig
en je kan ook niet naar ze toe lopen
Je woon veel te ver weg
je wilt graag naar ze toe
maar binnen een jaar
kan je amper zeggen: boe!
Na dat ene jaar
heb je bijna geen contact meer
je vind het jammer of niet
misschien doet het wel heel erg zeer
Dan kan je het bijna niet meer aan
en heb je erg veel verdriet
En is het zo ontroerend
die ene keer dat je ze weer ziet.
Dan voel je dat je bij ze wilt zijn
het verlangen is te groot
je barst in tranen uit
en geeft je gevoelens bloot
Nu weet je pas hoe het voelt
als je iemand heel erg mist
je denkt nergens anders meer aan
alles is uit je gedachten gewist
Maar dan maak je nieuwe vrienden
en vergeet je de oude klas
je hebt weer macht over je eigen leven
je bent weer helemaal in je sas.
Je gaat je eigen gangetje
maar dan ineens duikt een oude vriendin weer op
ze vraagt om nog een keer af te spreken
maar dan zeg je: ik heb nieuwe vrienden, mop
Later denk je Waarom deed ik dat?
en heb je er heel veel spijt van.
maar nu, nu kan je niet meer terug
en schreeuw je: Sorry! Ik doe ook alles fout man!