zegel verbroken
zegel verbroken
en het vertrouwde gezicht
ineens een masker
in plaats van hazelnoten
bolsters stekelig verdriet
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zaterdag, oktober 13, 2007 20:46 |
| oeff een diepe nadenker dit... bijzonder mooi... mijn liefs,goed weekend knuffel dicky |
|
| ato: | Zaterdag, oktober 13, 2007 19:27 |
| sterkte! | |
| appelboom: | Zaterdag, oktober 13, 2007 19:18 |
| Scherpe woorden... Liefs en een warme knuffel, Vicky |
|
| conan: | Zaterdag, oktober 13, 2007 15:39 |
| Cobie ik troost mijzelf altijd met het gedichtje zelf beetje mijn kleenex..... kleenexschermpje :P |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 13, 2007 15:37 |
| hoe kan er getroost worden... | |
| red one: | Zaterdag, oktober 13, 2007 14:42 |
| ai... knuffie redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||