De liefde brak haar benen
Stompelend liep ze
Vol verwachting maar toch ook zo onzeker
De liefde brak haar benen
Maar het mocht niet ontwaken
De vlam des verliefdheid
Gevoelens gedoofd
Als de ontelbare sterren in de hemel
De volgende ochtend zijn verdwenen
Als een lied zonder enige muziek
Zo verdween de innige liefde
Tussen de man en de vrouw
Spijt lees je in haar ogen
Dat ze ooit begon aan een eind
Diep vanbinnen leest ze zijn pijn wel
Het liefst sloeg ze haar armen om hem heen
Want weetje eigenlijk wel
Dat ze nog meer van je houdt
Dan het water in de zee
Maar de liefde kan ze niet meer geven
Het gevoel is gewoon gedoofd
Misschien vertellen haar tranen hem wel genoeg
Een eind zonder een echt begin
Want de liefde brak haar benen
En heeft nooit meer leren lopen…
Vol verwachting maar toch ook zo onzeker
De liefde brak haar benen
Maar het mocht niet ontwaken
De vlam des verliefdheid
Gevoelens gedoofd
Als de ontelbare sterren in de hemel
De volgende ochtend zijn verdwenen
Als een lied zonder enige muziek
Zo verdween de innige liefde
Tussen de man en de vrouw
Spijt lees je in haar ogen
Dat ze ooit begon aan een eind
Diep vanbinnen leest ze zijn pijn wel
Het liefst sloeg ze haar armen om hem heen
Want weetje eigenlijk wel
Dat ze nog meer van je houdt
Dan het water in de zee
Maar de liefde kan ze niet meer geven
Het gevoel is gewoon gedoofd
Misschien vertellen haar tranen hem wel genoeg
Een eind zonder een echt begin
Want de liefde brak haar benen
En heeft nooit meer leren lopen…
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post : | Donderdag, oktober 18, 2007 20:55 |
| is moeilijk ergens te beginnen aan een eind waar geen begin aan zit. mooi gedicht! groetjes Pancho ;) |
|
| madelief rozenboom: | Zondag, oktober 14, 2007 23:27 |
| Dat ze ooit begon aan een eind een eind zonder een echt begin Mooi gevonden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||