Zijdedraai
Ze draait zich om mijn zijde
koestert de wind en het haar
de tekenen van voorbijgaan
komen nader wanneer ze daar staat
Over hekken strijkt ze minuten
een gevoelige plaat
die blues brengt in de avond
waar de zon onder gaat
Ze is de haven aan de kade
gevoed met volk en een lach
ze draait zich om mijn zijde
en plukt onzekerheid af
Reacties op dit gedicht
| xavion: | Dinsdag, oktober 16, 2007 01:30 |
| :) | |
| sensi: | Maandag, oktober 15, 2007 07:32 |
| Zijdezachte poëzie! Graag gelezen! Liefs |
|
| ela: | Maandag, oktober 15, 2007 01:20 |
| Als de plaat stopt en alles geplukt is, kan je aan een nieuwe rit beginnen. ela |
|
| switi lobi: | Maandag, oktober 15, 2007 01:03 |
| Prachtig, mooie sfeer... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||