Thuis
Thuis
Steeds iets verder
van de wereld weg,
iedere dag een beetje
dichter naar
de hemel toe,
iedere dag een stapje
dichter bij het Vaderhuis
en uiteindelijk nu weer Thuis.
namasté en espavo, Anneke
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Dinsdag, oktober 16, 2007 00:02 |
| troostend en erg wijs. Ik sta geheel achter de reaktie van Innerchild. Liefs |
|
| Quicksilver: | Maandag, oktober 15, 2007 17:03 |
| in stilte gelezen... ontroerend mooi mijn liefs dicky |
|
| Ria -rimpeling-: | Maandag, oktober 15, 2007 14:46 |
| Stilmakend mooi! liefs Ria | |
| H.J.: | Maandag, oktober 15, 2007 09:22 |
| Prachtig Anneke je ontroert. liefs H.J. |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 15, 2007 09:06 |
| Anneke deze bewaar ik...het is mooi, en ontroerend en zegt zoveel Liefs Cobie een prachtig afscheidswoord als troost Liefs Cobie kuzzz |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 15, 2007 08:29 |
| prachtig en zowaar! groetjes janny |
|
| Hilly N: | Maandag, oktober 15, 2007 08:26 |
| Hoe mooi heb je dit omschreven. Troostvol Anneke. Lieve groet, Hilly |
|
| Innerchild: | Maandag, oktober 15, 2007 08:07 |
| Dit is zo mooi ... ! Als mensen dit als een mooie volgende stap in hun leven zouden kunnen zien, was sterven misschien minder zwaar en droef ... Liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke van Dijk-Ploeg | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||