In het waaien
van de nachtelijke wind
hoor ik jouw stem.
In het huilen
van de natte regen
hoor ik je praten.
In het schreeuwen
van de bliksem
zie ik jouw gezicht.
In het fluisteren
van de zonnestralen
voel ik jouw warmte.
Ik voel jouw aanraking
jouw woorden, zachtjes
maar schreeuwend duidelijk.
Stil. Alsjeblieft -
want weleer is
toch werkelijk
voorbij gegaan.
17 oktober 2007