Denk aan jou
denk aan jou
wanneer de nacht de avond tot zich neemt
duisternis mijn verlichte hart weer overneemt
mijn ogen nog enkel zwart kunnen zien
geur van opgebrande kaarsen dwaalt nu hier
tesamen met mijn gedachten aan jou
degene die mijn alles bleek te zijn
denk aan jou
wanneer ik in het donker schimmen zie op de muur
weet namelijk haast bijna zeker dat jij het bent
en mij met mijn diepe angst voor gedaantes verwend
mijn hart slaat wederom weer zo snel
mond zo droog ademhaling zo onregelmatig
hyperventilatie
vanwege de angst
om jou in het echt weer eens te zien
want datgene wat ik nu zie
is niet echt
toch
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:44 |
| bang zijn om alles weer te herbeleven...zowel het goede en wetend...het afscheid... mooi neergezet! liefs kerima ellouise |
|
| lonely 1: | Donderdag, oktober 18, 2007 00:14 |
| dit voelt zo droef aan, maar waarom bang zijn van waar je zo van houdt? mooi!! liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||