Schaduwkrimpend
Wanneer de tijd mijn dromen breekt
en ik mezelf verlies
in stil nevelende sluierwolken
voel ik me bang, zo vreemd
tot ik besef
dat jij men schaduw draagt
voorzichtig, zorgzaam, zacht
en ik rustig slapen mag
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, oktober 19, 2007 14:14 |
| heerlijk schrijven Tine ! liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, oktober 19, 2007 11:40 |
| innemend mooi verwoord... het raakt mij... mijn liefs,Dicky |
|
| jaŠky: | Vrijdag, oktober 19, 2007 09:28 |
| Mooi..zoals altijd jacky |
|
| Free@Bird: | Vrijdag, oktober 19, 2007 09:07 |
| Heerlijk gedicht graag gelezen. liefs, kerima |
|
| no-more-less: | Vrijdag, oktober 19, 2007 09:05 |
| een rol als schaduwdrager, heel herkenbaar, mooi gedicht met duidelijke dankbaarheid sweets, Jan |
|
| roosjerood: | Vrijdag, oktober 19, 2007 08:13 |
| zo een zalig moment prachtig gedicht |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 19, 2007 07:15 |
| Nou dat lijkt me bijna hemels zalig Goede morgen wolkendromerig nog.... liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||