de koppige ezel
je probeert het telkens weer
jouw koppige houding doet me echt zeer
nee, jij bent niet mijn baas
en soms reageer je als een dwaas
wat is dat toch met jouw gevoel
geen rustige redevoering aanwezig
en door jouw boze brose houding
verlies je elk doel
liefde en respect hoort over en weer te zijn
stop met deze malle vertoning
doe mij toch niet zo'n pijn
je moet echt aan jouw houding werken
ik bid dat God je daarmee zal sterken
ook al ben je mijn moeder
en zo trots als een pauw
zal altijd van je houden
je bent een kei van een vrouw
Reacties op dit gedicht
| wollie: | Maandag, oktober 22, 2007 22:05 |
| je hebt helemaal gelijk maaruhh jij hebt nog wel een moeder!!! | |
| Yke: | Zondag, oktober 21, 2007 12:48 |
| Lieve Summerfee, Zij hebben jou heel hard nodig om te laten zien dat je ook anders kunt leven. Ga jij maar fijn zo door, je bent een voorbeeld voor vele. Liefs Yke |
|
| Tineke Wilgenburg: | Zaterdag, oktober 20, 2007 17:27 |
| ach ja moeders heb ik ook wel eens last van gr |
|
| lexx: | Zaterdag, oktober 20, 2007 17:13 |
| Niet zeuren :) | |
| rovago: | Zaterdag, oktober 20, 2007 17:12 |
| Streng, maar rechtvaardig. Groetjes. Roger |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Summerfee | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||