Weer alleen met de angst
Daar zit ik dan weer helemaal alleen.
Ik voel me verdrietig en niet begrepen.
Met de angst dat verder niemand het mag weten.
Ik ben eenzaam en bang.
Een arm om me heen, dat is waar ik naar verlang.
Maar ik weet dat niemand mij zal begrijpen.
Want geen een verdriet is met elkaar te vergelijken.
Reacties op dit gedicht
| ×Berit: | Woensdag, oktober 24, 2007 12:04 |
| Het kippevel staat serieus op me armen! Sterkte ermee! Liefss |
|
| Lovely_ girl: | Woensdag, oktober 24, 2007 09:46 |
| een dikke knuffel :) hoop dat het gauw wat beter met je gaat liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ;;Troubles-. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||