Langzaam kom je nader...
Langzaam kom je nader...
De tijd tikt voorbij.
Langzaam kom je nader.
Na weken gezwegen te hebben.
Toon je enkele woorden naar mij.
Je reikt me je aan hand.
En vraag mee te gaan.
Ik frons mij voorhoofd.
En pak je hand vast.
Stil lopen we langst de oever.
Tot het water aan onze voeten staat.
Je draait je om en ik kijk je aan.
Recht in je ogen zie ik jou emotie.
Je brengt je hoofd dichter naar mij toe.
Ik sluit mij ogen en voel jou lippen.
Mij hart bonst in mij keel.
En even lijk ik alles te vergeten…
De tijd tikt voorbij.
Langzaam kom je nader.
Na weken gezwegen te hebben.
Toon je enkele woorden naar mij.
Je reikt me je aan hand.
En vraag mee te gaan.
Ik frons mij voorhoofd.
En pak je hand vast.
Stil lopen we langst de oever.
Tot het water aan onze voeten staat.
Je draait je om en ik kijk je aan.
Recht in je ogen zie ik jou emotie.
Je brengt je hoofd dichter naar mij toe.
Ik sluit mij ogen en voel jou lippen.
Mij hart bonst in mij keel.
En even lijk ik alles te vergeten…
Reacties op dit gedicht
| Br0ken_R00sje: | Zaterdag, november 03, 2007 13:32 |
| wauw liefde kan soms toch prachtig zijn geniet ervan! |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 26, 2007 19:03 |
| heel mooi | |
| Free@Bird: | Vrijdag, oktober 26, 2007 13:01 |
| mooi geschreven! liefs, kerima |
|
| Fari Sohi: | Vrijdag, oktober 26, 2007 12:06 |
| Mooi, mooi en liefdevol. liefs, Fari |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||