Luister naar me ...
Luister naar me...
Gisteren zat ik even te denken.
Dat eindelijk de dingen die leuk zijn rap voorbij gaan.
Maar de dingen die triest zijn.
De hele tijd door je hoofd blijven spoken.
Vrienden maken het ook wel eens uit.
En daarna weer aan.
Ik ben nu rusteloos.
En zoek mijn weg.
Als de regen komt.
Dan gaat hij ook weer weg.
Maar als je een droom hebt onthoud je hem wel.
Ik hoop dat je geluisterd hebt.
Dan weet je waarover ik spreek.
En zeg het gerust tegen iedereen.
Want de wereld is van iedereen.
En nooit van je alleen.
En kijk even naar boven.
De sterren kijken naar je.
En je dacht dat ze dood waren...
Ik ga nu verder met mijn weg.
Je mag mij gaan.
Maar de zon vertelt een geheim.
Dat jij niet weet.
En de hemel die licht opengaat.
Die niemand verlaat.
En als je niet kan slapen.
Denk aan mij.
Doe je ogen dicht.
En ik zal voor je staan.
En dan zal je slapen.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Zaterdag, oktober 27, 2007 15:58 |
een manie en uitpuilende ogen? lekker mysterieus voor je geliefde doen? schiet je nog geen kleiduif mee neer , hoor je?.... succes! Liefs, nino. |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, oktober 27, 2007 15:56 |
| beetje onsamenhangend relaas dit.. kan er niets mee (persoonlijk) overigens slaap ik als een hagedis.. always prepared for the future.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evie26 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||