Het staat in mijn geheugen
Gegrift, geslagen, vast
Ik zie de kamers nog voor me
De kamers, waar je werd vergast
Ik voel het nog steeds
De koude schaar op mijn hoofd
Ik ken nog de onmacht
Omdat niemand je geloofd
Ik herinner me nog onze gesprekken
Ik aan de ene, jij aan de andere kant
Ik voel het nog steken
Het prikkeldraad in mijn hand
Ik voel ze nog stromen
De tranen in mijn ogen
Ik zie het beeld nog voor me
Jij met je hoofd gebogen
Ik weet het nog
Die verstikkende angst
Ik heb het nog gehoord
Het wachten duurde het langst
Ik weet het nog zo goed
De ramp
Jouw dood
In het concentratiekamp