ga spontaan dichten voor mij
een prachtige bos roomkleurige rozen
wat klungelig in jouw handen
je stond zomaar te blozen
zo lief en zo onbevangen
zo brandend van nieuwsgierigheid
zo hevig vol verlangen
en ineens dacht ik heel blij
zou je ook zomaar kunnen dichten voor mij
zomaar ineens heel spontaan
zomaar zonder een hint van mij
dan zou je de heilige kracht in je vinden
met jouw eigen mooie woorden de wereld verblinden
vol liefde en vol overgave zal ik dan moeten huilen
maar dat zal ik dan achter mijn glimlach verschuilen
Reacties op dit gedicht
| alinea: | Maandag, oktober 29, 2007 17:16 |
| Ik kan dat niet ..dichten voor enig persoon, 1 weinig de romantische poeet uithangen. Welgemaakt ditte! :) | |
| Tineke Wilgenburg: | Maandag, oktober 29, 2007 16:40 |
| wat een schoon prachtig wonderbaarlijk gedicht lieve gr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Summerfee | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||