Bapak
Bapak
In zijn pyjama
lijkt hij nog het meest
op de jongen die hij was
maar nu met warrig grijze haren
en strepen in zijn voorhoofd.
Zijn ochtendstijfheid
in z'n broek
doet mij glimlachen.
Vergane glorie
rekt zich uit.
De pyjama floddert om zijn lijf
als was hij op de groei gekocht
Dit maakt zijn bewegingen onhandig
als die van een puber
die zich geen raad weet
met zijn nieuwe afmetingen.
Hij krabt zich sloom
achter zijn oren
en geeuwt zijn tanden bloot.
Daar staat hij dan
de enige man
waar ik ooit van hield.
In zijn pyjama
lijkt hij nog het meest
op de jongen die hij was
maar nu met warrig grijze haren
en strepen in zijn voorhoofd.
Zijn ochtendstijfheid
in z'n broek
doet mij glimlachen.
Vergane glorie
rekt zich uit.
De pyjama floddert om zijn lijf
als was hij op de groei gekocht
Dit maakt zijn bewegingen onhandig
als die van een puber
die zich geen raad weet
met zijn nieuwe afmetingen.
Hij krabt zich sloom
achter zijn oren
en geeuwt zijn tanden bloot.
Daar staat hij dan
de enige man
waar ik ooit van hield.
Over dit gedicht
| Auteur: nyonya | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||